ZehirliOk Forum

selamn alyküm. Bu konuda size belki tavsiyede bulunamam ama ben de o ergenlik denen çetrefilli dönemimde bu tür insanlara özenip yoldan ayrılma noktasına kadar ulaşan gençlerden sadece biriydim. Allah'ıma çok şükür fazla zarar görmeden doğru yolu buldum. Bunda kesinlikle ailemin payı çok büyüktür..
lise hayatım çok berbat geçti. Babamın rahatsızlığı, ağabeyimin rahatsızlığı, maddi sıkıntılar derken ailem tamamen benden kopmuştu, ilgilenmiyorlardı (belki de ben öyle anladım bilmiyorum..) Büyük bir boşlukta ne yapacağını şaşırmış vaziyetteydim. Ben değişik bir ortama girdiğimde etrafımdakilere çabuk ayak uyduran biri değilim.. Liseye alışmak gerçekten çok zordu benim için. Bambaşka insanlar.. sizi aşağılayanlar daha neler neler.. 2 snem okuldan eve evden okula derken geçti.. lise3te yeni bir arkadaş edindim. Bu arkadaşımda farklı şeyler buluyordum.. eğlenceli bi hayatı vardı bana göre ama o hep mutsuzdu.. Beraber okuldan kaçar internet cafelerde takılırdık.. Chat falan işte çok eğlenirdik(!).. Bu sırada ailemden tamamen kopmuştum. sadece o arkadaşımın yanında mutlu olabliliyordum. Ailem bana katlanılmaz geliyordu artık.
sonra bi arkadaş daha katıldı bize 3lü olduk.. okuldan kaçmalar sıklaştı. bazen eve gece 11de gittiğimi biliyorum. annemi gözü yaşlı görürdüm ama kalbim o kdar taşlaşmıştı ki ona acımıyordum bile. Hep onları suçlar vaziyetteydim.
Bir süre sonra kendimi sorgulamaya başladım.. neden? neden yapıyordum bunları??
Üstelik huzurlu da değildim.. O eski huzurum yoktu.. sürekli vicdan muhasebesi... ama hep yenik düşen taraf bendim..
2 sene bunlarla ceblleştim durdum.. Ailem bana nasıl davranmaları gerktiğini şaşırmıştı..
2 sne içinde bir çok tecrübe yaşadım. Ama keşke olmasaydı demiyorum.. İnsanlar her yaşanmışlıktan bir ders almalı. hata olduğunu farkettiyse tekrarlamamalı. Ben bu yaşadıklarım sayesinde hayatı öğrendim. nasıl davranmam gerektiğini, insanları, kimlerden uzak durmam gerektiğini.. birçok şey.. bunları yaşamadan öğrenemez miydim? bence öğrenemezdim. derler ya bir musibet bin nasihattan iyidir diye. İnsan hatasının bedelini ödemeden bir şeyleri anlayamıyor malesef..
Bu durumda olan gençlerin düzelmelerinde aileler büyük rol oynuyor.. Bol bol dua etsinler çocukları için. en önemlisi de onlara sevgilerini en iyi şekilde versinler. ASLA başıboş bırakmasınlar.. Arkadaş olsunlar ne biliyim işte kendilerini evlatlarının listesinde zirveye yerleştirsinler..
Allah kimseyi doğru yoldan ayırmasın..

tesekkürler kardesim bizim zamanimizda biri ikaz ettimi tesekkür ederdik ama simdiki genclik öyle deyil en iyisi onlari dinleyeceksin söyle yapsak yapsaniz nasil olur diye konuya böyle yaklasmak ve hele hiddetle konusmak aman sakina onlarin fikrini alarak dedigini yapmak demiyorum fikirlerini alarak yapmak daha iyi benim kardeslerim deyil evlatlarimla aynisiyim fikirlerini sorarim anca dogru olanin kararini yine ben veririm simdiye kadar Allaha sükür bir tepki ve hayir duymadim 5 tane evladimdan.
dualarinizla anlamissinizdir.

Değerli kardeşlerim sizlerin fikir ve görüşlerini bekliyorum... Konuya gereken ilgiyi gösterelim çünkü yaşadığımız çağda ahir zaman gençliğine hak yolunu bulmalarında yardımcı olmak bizlerin vazifesidir

Allah hepimizin yardımcısı olsun

Evet ama ben kendi ailemin içerisinden yani kardeşlerimden de örnek verdim
yani Annem, Babam (Allah onlardan razı olsun) bizleri doğru yola iletmek ve islam ahlakıyla yetiştirmek için küçük yaşta kur'an kursuna gönderdi
ve bununla kalmayıp sürekli bizi kur'an-ı kerim' i okumamız gerektiği konusunda da namazlarımızı geciktirmememiz, kazaya bırakmamamız konusunda da hatırlatmalarla uyarırlar (kısacası ellerinden geldiğince üzerlerine düşeni yapıyorlar)

Hamdolsun ben ve kardeşlerim namazımızı da niyaz ediyoruz fakat benim dert yandığım üzülerek söylüyorum ki kendi kardeşlerimde bu konuda bahsettiğim kötü özelliklerden bazılarını görüyorum malesef arkadaş çevrelerinden etkileniyorlar...

Günümüz gençleri hep kimlik arayışı içerisinde yada bir yozlaşma treninin vagonları olma sevdasındalar

Ben bir abi olarak kendi kardeşlerim başta olmak üzere çevremdeki gençlere dosdoğru yolu göstermek gayesindeyim

Sizce bu günümüz gençlerine nasıl bir yaklaşım sergilemeli ve onlara doğru yolu göstermeliyiz?

kardesim tesekkürler güzel konulara deyinmissiniz malesef öyle cocuklar kücük yasta kuran terbiyesi alacak bizler yasiyoruz ve görüyoruz kuran okuyan cocukla okumayan arasinda dünyalar kardar fark var ben bulundugum yurt disinda cocuk 6 veya engec 7 yasinda okumaya basliyor bu cocuklar namazlarini camide kiliyorlar görüyorlar kuranikerimi malesef vatanimizda yasak belirli bir yasa gelecek ondan sonra evlattan ne bekliyeceksin 13 veya 14 yasinda camiye giden cocuk icin de zor ailede önemli

Şimdiki gençler islamı içini boşaltarak islam ruhundan uzak yaşıyorlar

Kimisi Allah'a yönelirken samimi duygular ile yaklaşmayıp yine günah yoluna sapıyor ve haram sayılan davranışlara tevessül edip iman zayıflığı gösteriyor

Kimileri de sadece Allah'a inandım diyerek imanın gereğini yerine getirdiğini zannediyor ve kendini sonu hüsranla biteceğini bildiği bir aldatmaca yoluna sürüklüyor

Yalnızca ibadet konusunda değil elbette dünya hayatını ilgilendiren konularda da genç nesile baktığımda hep aynı yanlışın içinde bulunduklarını görüyorum

Çalışmaya, emek vermeye inanmıyorlar ve hep kolay yoldan birşeylere sahip olma çabasındalar

Örneğin;
Okuma konusunda çevrede genç birey için çok önemli bir faktör
Farz edin ki bir genç sorumluluklarından kaçıyor, okula ilgisiz davranıyor Onun bir meslek sahibi olup bu vatana hayırlı bir ferd olması temennisi içerisinde canla başla mücadele edip emek veren maddi ve manevi olarak hep destek veren Anne ve Babasını gencimiz göz ardı ediyor...

ve bu gencin çevresindekilerin de "Aman okuyup da ne olacaksın sanki" yada "Okuyanları da gördük bir sürü üniversiteli işsiz ortada dolanıyor" sözleri sorumluluktan kaçan genci etkileyen önemli unsurlardan...

Elbette bu zihniyeti benimseyen genç bu defa kısa yoldan köşeyi dönme sevdasına bir takım yanlışlara da yönelebiliyor...