ZehirliOk Forum

[size=18px]İslâmî yapılanmada 3 unsur vardır:

1- Kur’ân-ı Kerîm,

2- Peygamberimiz Efendimiz’in şahsı,

3- Efendimiz aleyhisselâmın hadisleri (sünneti).

Resulullah (SAV)’ın şahsını, yaşam tarzını çok iyi bilmemiz gerekiyor. Aile efradımızı konuyla ilgili olarak bilgilendirmemiz gerekiyor.

O’nun yaşam tarzına (sünnetine) şöyle bir bakalım.

Fahr-i Kainat Efendimiz (SAV):

• İnsanların en cömerdi idi.

• Sıkıntlara göğüs germe bakımından göğsü en geniş olanı idi.

• İnsanların, sözü en doğru olanı idi.

• Üzerine aldığı işi en iyi şekilde yerine getireni idi.

• Akrabalarına en çok ikramda bulananı idi.

• Kendisinden bir şey istendiğinde istenilen şey varsa verirdi. Yoksa, eğer bulabilecekse vereceğine dair söz verirdi. İmkânı olmadığı takdirde susardı.

• İnsanların en cesuru idi.

• Az söyler, az konuşurdu.

• İnsanların en mütevazısı idi.

• Hastaları ziyaret ederdi.

• Kölelerin bile davetine icabet ederdi.

• Evde zevcelerinin işlerine katılır ve onlara yardım ederdi.

• Çocuklara selâm verirdi.

• Kendisini çağıran (seslenen kişiye) “buyurun” diye cevap verirdi.

• Bir meclise girdiği zaman orada hangi konu konuşuluyorsa bu yönden onların sohbetine katılırdı.

• Gülmez daima gülümserdi.

• Yürürken sallanmaz ve adımlarını fazla açmazdı.

• Tedbirlerini muntazaman alırdı.

• Hâlis bir çöl arabı O’nu ilk gördüğünde:

“ -Vallahi gördüğüm şu simâ yalancı olamaz” derdi. Görünüşü itibariyle de doğruluğuna şehadet ederdi.

• Yaşayışı gayet sade idi.

• Kendi işlerini kendi görmeye çalışır, kimseye yük olmak istemezlerdi.

• Daima şefkat ve merhametli olurdu. Şefkat ve merhametten yoksun olanlar, tevazudan da mahrumdurlar.

• Bir meclise girdiğinde başköşeye geçmez, orada boş olan yer neresi ise oraya otururdu.

• Kendisi için ayağa kalkıp ta’zim edilmesini istemezdi.

• Övülmekten hoşlanmazlardı.

• İnsanlar arasında ayırım yapmazdı.

• İnsanların en adaletlisiydi.

• Günün ilk saatlerinde uyanır bir daha uykuya yatmazlardı.

• Öğlen vaktinde kısa bir kaylule (öğle uykusu) yaparlardı.

• Az yer, az konuşur, az uyurlardı.

• Eve girdiklerinde selâm verirlerdi.

• Dişlerinin, tırnaklarının ve vücutlarının temizliğine çok önem verirlerdi.

• Sağlığı yerinde olduğu müddetçe kimseden emir verip yardım istemezdi.

Hz. Aişe anamız diyor ki:

- Kalkar suyunu kendisi içerdi. İçtikten sonra da bana dönüp:

“- Ya Aişe su ister misin? İstiyorsan sana da su vereyim” diye sorarlardı. İstersem getirip su verirlerdi.

• Söz verdiğinde kesinlikle sözünü yerine getirirlerdi.

• Kimseyi asla aldatmazdı. “Aldatan bizden değildir” diye buyurmuşlardı.

• Daima tebessüm ederlerdi. “Gülümsemenin de bir çeşit sadaka olduğu”nu emir buyururlardı.

Ey Müslümanlar!

Peygamberimiz Efendimiz’in sözünü tutalım, sünnetini yaşayalım ve yaşatalım. Çünkü mutluluğumuz buna bağlıdır. [/size]