[color=olive][size=18px]SULTANI KABUL ETMEDİ
Zamanın padişahı Kânunî Sultan Süleyman Hân, Sîneçâk Yûsuf Baba hakkında anlatılanları ve tasavvuftaki yüksek derecesini işitmişti. Onunla sohbet etmek ve ondan istifade etmek üzere saraya davet etti. Fakat Sîneçâk Yûsuf Baba, sultanlardan, devlet adamlarından ve dünya adamlarından uzak durmayı kendine prensip edindiği için daveti kabul etmedi...
İkinci ve üçüncü davetleri de kabul etmeyince, Kânunî Sultan Süleyman; “O gelmezse biz gideriz.” deyip saltanat kayığına bindi ve Sütlüce iskelesine yanaştı. Sîneçâk Yûsuf Baba’ya; “Sultan sizi ziyarete geliyor.” diye haber verdiklerinde; “Söyleyin gelmesin!” buyurdu. Talebeleri Şeyhin sözlerine şaşırıp; “Ne olur kabul ediniz.” dercesine bakışlarıyla yalvardılar. Fakat Şeyh yine kabul etmedi. Sultan, dergâhın kapısına kadar geldi. Talebeleri belki de Şeyh Efendi son anda biraz yumuşar diye düşündüler. Sîneçâk Yûsuf Baba kalktı, tatlı tatlı gülümsedikten sonra hiçbir şey olmamış gibi; “Pekâlâ o gelirse biz gideriz.” buyurdu. Derviş hücrelerinden birisine girdi, cübbesini başına doğru çekip yere uzanıverdi. Padişah ve beraberindekiler dergâha girdiler. Yûsuf Baba’yı yere uzanmış, cübbesini de yüzüne örtmüş olarak görünce şaşırdılar. Yüzünü açıp baktıklarında vefât etmiş olduğunu gördüler.
Kânunî Sultan Süleyman Hân, bu olanlardan çok etkilendi. Dergâhtan mahzûn ve üzüntülü olarak ayrıldı...
[/size][/color]