ZehirliOk Forum

[b][color=blue]Mezhep ve Mezhepsizlik



İmanda itikadda tek mezhep vardır
Bizim için delil nedir
Allah ve Resulü merhamet etti
Dinimizdeki dört delil
Dinde nakil esastır
Atalarımızın yolundayız
Mezhep taklidi rahmettir
Dinde reform yapmak
Meal ve Tefsir okumanın zararı
Din kitaplarında uydurma hadis olmaz
Her kitabı okumak ve çoğunluğa uymak
Mezhepsizleri tanımak için
Bazı şahıslar hakkında özet bilgi
Her ilmin tabirleri olur
Çeşitli sual ve cevaplar


[url]www.dinimizislam.com[/url][/color][/b]

[size=18px][color=blue]Bu bilgiler için size çok teşekkür ediyorum.
sağlıcakla kalınız.

Allahü teâlâ sizi ve bizleri " Ehl-i Sünnet Vel Cemaat " yolundan ayırmasın.
ve Müslüman olarak can vermeyi nasip eylesin.amin.[/color][/size]

teşekkür ederiz, Allah razı olsun.

Allah (c.c.) razi olsun, cok önemli bir konu... bunlar ve günümüzdeki yansimalarinida bilmemiz bir okadar önemli.. onlarda liste halinde asagidaki adreste... kimler yokki !!!

[url]http://www.misak1.com/mezhebsizler/index.htm[/url]

Allah razi olsun

HAMiDULLAH-BAiDULLAH
Dalalet kumkuması
1- Her seyden evvel eserine “
slâm Peygamberi” adını koymakla bütün zaman ve mekânın ve
topyekün kainatın efendisine, tek Peygamberine âdeta mahdut bir saha, muayyen bir daire çizen, onu
birdenbire göze çarpmayacak ekilde dar bir tefrik ve tahsis çemberi içine alan ve böylece en azılı

slâm dümanlarından Hollandalı müsterik Doktor (Duzi) azıyla konuan...
2-
slâmın o da hatır için, orta seviyeyi hedef tutturucu bir din olduunu kaydeden ve dolayısıyle
yüksek seviyeye mahsus olmadıı hissini sinsice veren (s. 14)…
3-
ç ve dı bütün ilimlerin sahibine, Suriye Hıristiyanlarından din bilgisi almı olmayı yakıtıran (s.
21)…
4- Nebilii, nebiliin meydana geliini basit dünya sâiklerine ve toprak üstü sebeplere balıyan (s.
25-29)…
5- Çölde sütkardei küçük kızın omuzunu, hayat boyu iz kalacak ekilde ısırdıını yazan (s. 40)…
6- Rahip Bahîra Vak’asında “istihfaf mevzuu 9 yaında bir çocuun simasında” nebilik alameti
bulunamayacaını ve buna inanmanın “safdillik” olacaını öne süren (s. 46)…
7- “Çocukluunda puta bir esmer koyun hediye ettiine” ait bir rivâyeti kaydedebilen (s. 47)…
8- ’ın sevgilisi ve insanolunun en güzelini düztaban diye vasfeden (s. 55)…
9- Vahy ânındaki esrarlı tecellileri “onların ifadesine göre” kaydiyle kendi kanaatinden uzakta tutan
ve bu uslûpla üpheli gösteren (s. 66)…
10- Bir tecellinin eytani mi melekî mi olduunu tahkik mevzuunda “melekse çekilir gider,
eytansa kalır seyreder” gibilerden ilk zevceleri mübarek Hazret-i Hatice ile aralarında edep dıı
sahneler îma etmeye kadar varan (s. 69)…
11- Buda’yı Peygamber sayan (s. 69)…
12-
lk müslümanları ahsî yakınlık ve menfaat sebebiyle imana gelmi farzeden (s. 72)…
13- akk-ül Kamer vesilesiyle mucizeyi bıyık altından alaya alan ve kendisini dıarıda bırakıcı
ekilde nakillere balıyan (s. 82)…
14- Bazı müminlere mucizelerinden ziyade menfaat teminiyle tesir ettii gibi bir hükmü dile
getirebilen(s. 83)…
15- Miraç mu’cizesini sadece rûhi bir hal sayan ve rûhânî-cismânî, rûh ve madde bu miracı kabul
etmeyen(s. 92)…
16- Dünyamız küre eklinde olduuna ve bir tarafında baa isabet eden gök, mukabil tarafında
aynı adamın ayaı istikametine dütüüne göre Ar’ı tepede aramanın imkânsız olduunu söyleyecek
kadar ebleh ve iptidai bir mantık kullanan ve büyük münhanilerle büyük müstevilerin iç içe olduuna ve
birletiine dair yeni fizikten ve (Ayntan) dan bile haberi bulunmıyan ve
slâm da ’a mekân
tahsisi olmadıını bilmemezlikten gelip Mirac’ı ’a mekân tayin etmi olmak gibi gösteren (s. 92)…
17-
slâm’dan önce Kudüs’te mescid bulunmadıını iddia edecek kadar cehâlete düen, hattâ
Kur’ân-ı bile yalanlamaya kadar giden (s. 93)…
18- “Tedavi için sadece tükürüü vardı...” lâfını edebilen (s.106)…
19- Eserini batan baa kuru aklın en âdîsi ve bizzat akılla iflas ettirilmii üzerine bina eden ve
onun önsözünde Fransızlardan gördüü misafirperverlie muKâbele için yazdıını, yani kiliseyi
memnun edebilmek çabasında bulunduunu itiraf eden…
Evet bütün bunları eyliyen, dinden imandan, aklın iç yüzünden, felsefeden, Dou ve Batı
Muhasebesinden ve her idrak fakültesinden yoksun bir bedbahtın
slâm ,âlim ve mütefekkiri diye
piyasaya sürülmesinden ve bugünedek bir fikir ve itikat jandarması marifetiyle durdurulmu
olmasından büyük felaket düünülemez.
Ayrıca bu adamın bir zamanlar 6000 lira aylıkla Sıddık Sami Onar nam kii tarafından Üniversite
(konferansiye) tayin edilmi, yani (Makaryos) dan beter bir kii marifetiyle
slâm hakikatlerini
göstermeye memur kılınmı olması, islâmiyeti göstermek deil, gömmekten baka bir ey olmayan
gayeyi açıkça belirtir.
Din simsarları bunları basa dursun...
N.F. Kısakürek
(Türkiye’nin Manzarası’ndan)

alinti

müteallim hocam

iBN-i TEMiYYE
Dogan Çilingir-(ilâhiyatçı)

Hatip, vâiz ve ilmî çok bir fakîh idi. Çok kitap yazdı. siî’leri ve Yunan feylesofları reddetti. Ehl-i
sünnete uymayan yazılarından dolayı Mısır’da iki defa hapsedildi. Allâme ibn-i Hacerî Mekkî hazretleri,
buna “ü teâlânın, ilmîni sapıtmasına sebep ettigi kimsedir.” buyurdu.
Sıfat-ı ilâhiyye hakkında sorulan suale verdigi cevap Ehl-i Sünnet âlimlerini gücendirmitir.
ü teâlâyı insan suret ve siretinde kabul ettigi için Kahire kalesinin kuyusuna hapsedildi.
Ehl-i Sünnet âlimlerinin büyüklügünü anlıyamamıs ,tasavvufu inkar etmis ve dogru yoldan
ayrılmıstı. Nitekim Zehebî de aynı yola sapmıstı.
Ehl-i Sünnet âlimlerinden ayrıldı, islâm âlemine fitne ve fesat atesi saldı.
imâm-ı Suyûti, Kamu’ul Mu’ârid kitabında buyuruyor ki, “ibn-i Teymiyye kibirli idi, kendinî
begenir, herkesten üstün görünmek, karsısındakini küçümsemek ve büyüklerle alay etmek
âdeti idi.”
Mason Abduh’un yetitirmelerinden Camiülezher’in eski rektörü Mustafa Abdurrazik Pasa diyor ki:
“bn-i Teymiyye fetva verirken, mezhebe uymaz, buldugu delil ile hareket ederdi. Tasavvuf
büyüklerinin kefini inkâr ederdi.”
Yine Abdurrazik Pasa diyor ki, “Vehhâbilik, bir bakımdan ibn-i Teymiyye’ye baglı oldugu gibi,
son asrın müceddidi bildiimiz M. Abduh’daki dinde reform fikirleri de bir bakımdan ibn-i
Teymiyye’ye baglıdır.”
ibn-i Teymiyye evliyanın büyüklerinden Sadreddinî Konevî hazretleri için diyor ki: “Muhyiddin-i
Arabi’nin arkadaı olan Sadreddin, Aklîyyat ile kelâm ilimlerinde üstadından daha ileride
olmakla beraber, ondan daha kâfir, daha az bilgili, daha az imanlıdır. Bunların mezhebi kâfirlik
olduu için daha hünerli olanları,daha çok kâfir oluyorlar.”

bn-i Teymiyye müslümana kâfir diyenin kendisinin kâfir olacaını bilmedii düünülemez. Fakat
eriatı kendi sapık görüüne uydurmaya kalktıı ve aklı ermedii hakikatleri inkar ettii için dalâletten
dalâlete sürüklenmitir.
Kur’ân-ı kerîmi ve Hadîs-i erîfleri Ehl-i Sünnet âlimlerinin yanlı anladıklarını iddia edecek kadar
ileri gitmi ve Ashâb-ı kirâmın bile çok yerde yanıldıklarını söylemitir. ’ın dinîni kendisinin
düzelttiini, Kur’ân-ı Kerîmin mânasını sadece kendisinin anlamı olduunu söylerdi.
Müebbihe denilen bid’at fırkası gibi konuur, ü teâlâya madde ve cisim derdi. Yaratanı insan
eklinde sanıyordu. Bu bozuk inancına o kadar saplanmıtı ki am Camiînin minberinde “Cenâb-ı
Hak, gökten yere benim imdi indiim gibi iner.” diyerek minberden aaı indiini
bn-i Battuta
haber veriyor.
Tatarhaniye fetva kitabında, Milel ve Nihal kitabında ve bütün Ehl-i Sünnet kitaplarında
mücesseme ve müebbihe fırkaları gibi düünen ve konuanların kâfir olduu bildirilmitir.
bn-i
Teymiyye gibi ü teâlâ ar üzerinde oturur, iner, yürür gibi sözlerde bulunmak küfürdür.
Cehennem azabının kafirlere de sonsuz olmayacaını söylerdi. Dört mezhebin sözbirlii ile
bildiklerine uymayan sözlerin küfür olacaını kabul etmezdi.
El-Cebel camiînde Hazret-i Ömer RadıyAllahü anh’ın çok hata yaptıını söylemitir. Hazret-i Ali
RadıyAllahü anh’ın ise üçyüz defa yanıldıını söylemitir. Hadîs-i erîfte ise “ü teâlâ, doru
sözü Ömer’in dili üzerine koymutur ve Ömer hiç yanılmaz.” buyurulmutur.
bn-i Teymiyye ise
Hazret-i Ömer radıyAllahü anh’ın yanıldıını söylemekle Hadîs-i erîflere karı gelmektedir. Halbuki
böyle Hadîs-i erîfleri bilmeyecek kadar cahil deildi, fakat bilgisinin çokluu nisbetinde çok yanıldı.

mâm-ı Gazalî’nin kitablarında mevzu hadîslerin çok olduunu iddia ederdi.
bn-i Hacer-i Mekkî
hazretleri, El-a’lâm bi kavatı il
slâm kitabında
bni Sübkî gibi âlimlerin kitaplarından alarak buyuruyor ki
“mâm-ı Gazalî’nin yazılarında kusur bulan kimse, ya hasetçidir veya zındıktır.” Zevacir S.37

bni Battuta,
bni Hacer-i Mekkî,
bni Sübkî ve Ebû Hayyan Zahirî Endülûsî gibi sözleri senet olan
derin âlimler,
bn-i Teymiyeyi Rafîzi saymılardır. Hiç bir Ehl-i Sünnet âlimi
bn_i Teymiyye’yi
övmemitir. Talebeleri Zehebî ve
bnülkayyim gibi aynı yolun yolcuları onu göklere yükseltmitir.
Peygamber aleyhisselâmın anne ve babasına saldıran Aliyyül Kari ile Kur’ân-ı Kerîme mahluk diyen
mason Abduh gibi kimseler
bn-i Teymiye’yi
mâm bilmiler, Ehl-i Sünnetten ayrılarak dalâlete
dümülerdir.

alinti
müteallim .hocam

DiNDE REFORMCULAR
Gerek Hamidullah gerek Mevdûdî, gerekse son zamanlarda Mısır’da boy gösteren ve islâm âlimi
geçinen bazı muharrirler ekseriyetle seyh Muhammed Abduh ve Cemâleddin Efgânî mektebine baglı,
pazarlıkçı, derinligine idrak ve irfandan mahrum kimselerdir. Bunların eserleri ya hiç ele alınmaz, yahut
tam bir seriat ilmîne mâlik ve islâmî tenkid ölçüsüne sahip bir insan tarafından okunup hakikat
anlasılabilir. Yoksa bu eserlerden feyiz ummak, viraj dönmeyi bilmeyen bir soförün arabasına
binmekten farksızdır.
Artık bütün incelikleri anlamak ve kahramanlarımızı bu gözle seçmek devri gelmitir. (Büyük
Dogu’dan)
Necip Fazıl Kısakürek
Di0N TAHRiPÇiLERi

Günümüzde islâmiyet’in en büyük belâsı, onu dısından ve cepheden helâk etmeye yeltenenler
degil. içinden ve özünden harap etmeye davrananlardır ve bu davranısları ve bir nevi onarma
düzeltme ve yenileme sayanlar...
“Reformcular” ismi altında topladıgımız, 7-8 asır öncesindeki kuru ve nasipsiz akıl borazanına
(ibni Teymiye’ye) mizaçları dayalı bir grup, birkaç asır sonra vehhâbilik’ten dolasarak, nihâyet
Cemaleddin Efgani, Mısırlı seyh Abduh ve pesindekilerden bir bölük halinde öyle bir anlayıs veya
anlayıssızlık bataklıgına usramıstır ki, islâmı, çökmek üzere olan bir binaya yapıldıgı gibi, dısından
payandalar ve kalaslarla tutmayı marifet bilmis, böylece Rûhlarındaki gizli süpheyi ve islâma
güvensizlik duygusunu açıga vurmustur.
(Dinî tamir dâvasında Din Tahripçileri’nden)
Necip Fazıl Kısakürek

iBN-i TEYMiYYE
Sekizinci Hicri Asrın kuru kafası, kendisinden bir kaç asır ilerideki vehhâbilige, ondan bir asır
sonrada Mısırlı Muhammed Abduh ve Efganlı Cemâleddin’e uzaktan ve yakından ana zemini kurmu
ve islâmı yıkılmak üzere bir bina farzedip onu dısından payandalamak isteyen daha sonraki
REFORMCU’lara dogrudan dogruya veya dolayısıyle dayanak olmustur.
“- ibn-i Teymiyye, dinî içinden zedeleyen kâfir...”

alinti
müteallim .hocam