ZehirliOk Forum

[size=18px]
TÖVBE : Dönmek, rücu etmek. Tövbe etti demek, döndü, pişmanlık duydu demektir. Yani Allah-u Zül celal’in emir ve hükümleri dahilinde yasakladığı şeyleri terk edip, helal kıldığı şeyleri yapmaktır. Kur'an-ı Kerim'de Allah-u Zülcelâl söyle buyuruyor:

" Ey iman edenler, hepiniz toptan Allah-u zül celal’e tövbe ediniz, umulur ki hepiniz felah bulursunuz. " (Sure-i Nur-31)

Hazreti Peygamber (sav) bir Hadisi Şeriflerinde söyle buyuruyor :

" Günahtan tövbe eden günahsız gibidir. Allah (c.c.) bir kulunu sevdi mi günah ona zarar veremez.( çünkü tövbe etmesini nasib eder.)"

Enes (R.A.) diyor ki : Resulü Ekrem (sav) Bu Hadisi Şerifi söyledikten sonra akabinde su Ayeti Kerimeyi okudu :

" Şüphesiz ki Allah (c.c.) tövbe edenleri sever, tertemiz olanları sever."(Bakara Suresi-222)

O sırada Ashab-ı Kiram sordu :

- Ya Rasulallah (sav) tövbenin alameti nedir ?

Hz peygamber (sav) söyle dedi.

- " Pişmanlık, nedamet."

Hz. Peygamber (sav) yine bir gün şöyle buyurdu :

" Allah-u Zül celal’in en çok sevdiği kimse tövbe eden gençtir."

Allah(c.c.) korkusu herkeste bulunmalıdır.
Çünkü Allah(c.c.), emrini tutmayan kimselere azap edeceğini buyurmuştur.
Şayet insan yaptıklarından hesap sorulmayacağını bilse herkes korkmadan günah isler.
Bundan dolayıdır ki Allah(c.c.) hiç kimseye söz verip seni cehennemden azat ettim dememiştir.

Fakat hiç kimsede Allah(c.c.)'nun rahmetinden de ümitsiz olmamalıdır.
Şayet insanin günahı yer ve gök tabakaları kadar olsa,
yinede Allah(c.c.)'nün rahmeti bütün günahlardan çoktur.
Tövbe eden kimse Allah (c.c.)'yu affedici bulur.
Allah (c.c.), peygamberleri hariç günahsız hiç kimse yoktur.
Devamlı olarak günah isleyip, tövbe etmemek, dua ve niyazda bulunmamak
o kimsenin küfre yaklaşmasına sebep olur.
Devamlı islenen günahlar küçük günahlar bile olsa Allah(c.c.) katında büyük günah gibi olur.

İnsan günah islemeye devam ederse büyük zararlara uğrar.
Bu büyük zararların birisi de Allah (c.c.)'nun azabından emin olmaktır,
Günahlara devam eden kimse Allah (c.c.)'nun azabından kendisini emniyet de hisseder.

Allah (c.c.)'nun azabından emin olmak ise o kimsenin günaha
ve emre itaatsizliğine devam etmesine sebep olur.
İnsanın, islediği günahlara tövbe etmemesi, pişmanlık duymaması,
günah işlemekte devam etmesi onun imanının gideceğinin alametidir.

Öyleyse,insan günah isledikten hemen sonra pişmanlık duyup tövbe etmeli
ve Allah'a (c.c.) yalvarmalıdır.
"Yarabbi ! Ben pişmanım, bütün yapmış olduğum günahlardan, keşke yapmasaydım.
İnşaallah bir daha ben yapmayacağım..." Sen şefkat ve rahmet sahibisin diye yalvarıp yakarmalıdır.
Ben çok ibadet ettim, çok namaz kildim,
çok oruç tutdum diyerek yaptığı ameline güvenmekle kurtulacağını ümit eden kimse mutlaka
bir aldanış içindedir.
İnsan ne kadar ibadet yapmış olsa, şeytan kadar yapmış olamaz.
Şeytanın felakete gitmesi, yapmış olduğu ameline güvenerek, gururlanmış olmasıdır.
Amelini görüp gururlanması, kibirlenmesine (büyüklenmesine) ve oda felaketine sebep olmuştur.
Allah-u Zülcelal hepimize razı olacağı şekilde ameli Salih
ve Nasuh tövbesi nasip etsin (AMiN).[/size]