[size=18px][color=darkblue]Kader
Delikanlı, uluslar arası bir şirketin sınavlarına hazırlanırken:
- Hayallerim en sonunda gerçek olacak!.. diye keyifleniyordu. Evdeki ihtiyarlar ne derse desin , bu işte kader sökmez.
Fakülteyi bitirmesinin üzerinden beş yıl geçmiş ve bu süre içinde, çeşitli firmalarda çalışarak ustalaşmıştı. Şimdi ise, yıllardır hasretini çektiği o şirket, tecrübeli mühendislerin aradığını bildiren bir ilan vermişti. Gazetelerde birkaç yabancı dille yayınlanan bu ilanda, gün ve tarih belirtildikten sonra “ ilk sınav yazılı olarak ve saat 10’da yapılacak!.” Deniyordu .
Delikanlı, haberi okuduğunda, yıllık iznini alarak derse oturdu. Ve bu arada konuyu, ailesine açtı. Elli yaşın üstündeki anne ve babası, sanki ağızbirliği yapmışlar gibi:
-Kısmetse olur evladım!. Diyorlardı. Sen çalış da, kaderinde varsa girersin.
Genç mühendis, onların bu sözlerine sinirlenmiş ve horoz gibi kabarıp:
-İnsan, kendi kaderini kendi çizer!. Demişti. Yeter ki tedbirde kusur etmesin.
Delikanlı , bu sözleri ispatlamak için ve daha rahat çalışabilmek için, sınava bir hafta kala, şehir dışındaki yazlık evlerine taşındı. Programını yaparken:
-Sınav gününe kadar, bana radyo, televizyon ve gazete yasak!. Diyordu. Dersten başka hiçbir şeyle ilgilenmeyecek ve bu işe nasıl girileceğini göstereceğim.
Delikanlı, bir hafta boyunca eve kapanacağı için tedbirli davranış ve yanında da birkaç tane saat almıştı. Bu arada, şirketi arayıp sınav saatini kontrol etti. Tedbirler, elbette her şeyde esastı. Olur ya gazeteler, yanlış yazabilirdi.
Genç mühendis her işini sağlama bağladıktan sonra, gece gündüz demeden hazırladı. Ve sınav sabahı erkenden kalkarak, yarım saat öncesinden şirkete gitti. Zira ciddiyeti ile tanınan bu şirkette, bir dakikalık gecikmenin bile affetmediğini çok iyi biliyordu.
Bekleme salonuna girip etrafı inceledi. Saat 10’a yaklaşmasına rağmen, her halde bu sınava girmeye korkmuşlardı. Sonunda merak edip danışmaya uğradı ve masa başındaki kadına, bu sessizliğin sebebini sordu.
Kadın onu dinlerken, oldukça şaşırmıştı. Bir mühendisin,dünyadan bu kadar habersiz olacağına inanmıyordu.
Kibar bir ses tonuyla:
- Sınava yarım saat önce girdiler efendim!. Dedi. Ve yanındaki gazeteyi uzattı.
Sayfanın bir köşesinde:
“ Yaz saati uygulaması, dün gece başladı!.” Yazıyordu. “Gece yarısı 01’den itibaren , saatler altmış dakika ileri alındı!..”
Hayatın İçinden “ Sevgi hikayeleri “
Cüneyd Suavi[/color][/size]