başörtümü açmayı düşünüyorum.
19 yaşında bir kızım.liseyi süper lisede okudum babam tarafından asla baskı görmedim hiçbir konuda ama annem örtüsüne ve dinine çok bağlı bir kadındır.lisede hazırlık sınıfında örtümdüm.birden bire oldu nasıl oldu bende bilmiyorum hala..ve 5 sene örtülü olarak okula gittim giderken örtüyordm arabada açıp okula gidiyordum..ama bu zaman diliminde git gide kendimi ifade edemediğimi sürekli başörtüm olduğu için dinlenmediğimi ve içime kapandığımı anladım...
şuanda viyana teknik ünv bilgisayar müh.bölümüne yerleştim şubatta gidicem.ama bu aşamaya gelene kadar o kadar bezdim ki karakola gidiyorum memur açık olan bayana farklı bana fakrlı davranıyordu..belediyeye gidiyorum durum aynı mağazalarda özellikle büyük mağazalrda dükkanımızdan çık der gibi bakıyorlar ki ben modern kapalı denilen insanlardanım..bunları yazdığım için çok kızıcaksınız belki ama ben kimseyle paylaşamıyorum bunları..
şimdi kapalı okuyabileceğim bi okula gidicem ama içim huzursuz aynı sorunları hristiyan bi ülkede ne derece yaşarım ama insanların gözlerine ve bakışlarına müdehale edemeyeceğimi biliyorum..
açılmak istiyorum çünkü kapanmanın allahın emri olduğuna tüm kalbimle inanıyorum ama bu emri hakkıyla yerine getiremiyorum herşeyden baş açık resim istiyorlar veriyorum kendimi kandırıyomuşum gibi hissediyorum çok bunalıma girdim bu konuda..hakkıyla örtünenlerin hakkını alıyorum gibi hissediyorm sanki başörtümden utanıyorum gibi hissediorum asıl kendimden utanıyorum..
açılmaktan korkuyorum allahın sevgisini kaybetmekten bunun için hem dünyada hem ahirette cezalandırılmaktan korkuyorum..ama böylede mutlu değilim anlamıyorum hiç...namazımı hiç bırakmam hizmete sonuna kadar devam ederim diyorum şuanda olduğu gibi ama karar veremiyorum
lütfen bana yardımcı olun..
Ynt: başörtümü açmayı düşünüyorum.
sa
Bizleri yokluk pencerisin cikarip musluman olma serefini veren yuce rabbime sukur sonsuzlugu sunmak istiyorum.
yazinizi okurken inanin yasadiklarinizi aynen yasadim;
uzuldum;
ve gozlerim doldu
ama inanin sizin yasadiklarinizi ve hissettiklerinizi cok iyi anliyorum .
Seneler once yasadiklarim insanin nefsinin nekadar kuvvetli oldugunu ve nefsi ile kalbinin yolunu ayirma noktasinda imtahan savasini yasayan bir kardesiniz olarak yapmaniz gereken seyin Allah ve Resulunun yolu oldugunu soylemek isterim.
Esim 1991 yilina kadar acik bir is hanimi olarak hayatini surdurdu .Mevlam nasip etti 26 yasinda kapanma serefini eristi ,ama butun sikintilar butun arkadaslari butun cevresi okadar cok tepki gosterdilerki ben onun aylarca sabahlara kadar agladigini ve gozlerini sistigini bilirim"saidi nursi hazretlerine basindaki sarigi cikartmasi gerektigi soylenince ben bu sarigi cikartacagima basimin kesilmesini yeylerim" sozunu okudugunda basortusune sarilip gozyaslarina bogulmasini hic ama hic unutmadim. Yuce mevlam senin icindeki sikintilarin hepsini alacaktir sen yeterki onu uzme onu ve resulunu sevindir cunku her mumin nin yaptiklari efendimize(sav) her arz olundugunu sakin unutma.yarin geriye donup baktiginda elhamdulillah diyebilmeyi mevlam sana nasip etsin.
seni kalbinin sahibine emanet ediyorum.
15.11.2008 - coskn