ZehirliOk Forum

KART ZAMPARA ( ! )



Sela veriliyordu.Ahu’nun annesi Aysel hanım dikkat kesildi.ölen kimdi acaba..önce tanıdık gibi gelmedi isim..sonra birden irkildi..bu bizim kart zampara değil mi diye mırıldandı.evet, evet oydu..hemen kızı Ahu’yu aradı telefonla..
Kızım dedi senin kart zampara ölmüş biliyomusun…karşıdan gelen çığlık sesiyle irkildi..doğrusu nasıl tepki vereceğini düşünmemişti ama çığlık da beklemiyordu
doğrusu..arkasındanda hıçkırıklar..kızım ne oldu,demeye kalmadı telefon kapandı..
Ah kafasız Aysel diye söylendi kendi kendine..ne vardı bunu kıza söyleyip huzurunu kaçıracak.iyi de böyle tepki gösterecek ne vardı.Allah ,Allah..neyse hemen gidip bakayım şu kıza teselli edeyim biraz..
Töbe,töbe..iş aştım başıma durup dururken görüyormusun..
Ahu hıçkırıklarına engel olamıyordu..Adil abi ölmüştü ha..o sert görünümlü ama aslında dünya tatlısı Adil abi yoktu artık..birden eski günlere ,onunla ilk tanıştığı günlere gitti hayalen..
Adil ağabeynin işyerinin camında gördüğü //sekreter alınacak //yazısıyla başlamıştı her şey..iş müracaatı yapmıştı.Adil abi birkaç soru sormuş sonra da biz gerekirse seni ararız diyerek tel numarasını alıp onu göndermişti..doğrusu hiç umudu yoktu bu da geçiştirdi,başından savdı diye düşünmüştü..zaten suratsızın biri diye geçirmişti içinden..
Gerçi işverenler de haklıydı.nesine iş versinlerdi..bilgisayar bilmiyordu,muhasebe ,hesap kitap bilmezdi..gerçi kendisini pek güzel bulmazdı ama çevresindekiler güzel olduğunu söylerlerdi.ama bu avantaj değil dezavantaj oluyordu her zaman..neyse.
Hiç beklemediğib ir anda iki gün sonra telefon çalmıştı.Arayan adil ağabeyydi.işe başlayabilirsin diyordu telefonda..birden o suratsız adam çok sevimli gelmişti ona..neyse işe başladı..Adil abiden çok çekiniyordu ilk günler..çok ciddi bir adamdı.sonraki günler tanıdıkça anladı ki bu sert görünümün altında yumuşacık bir kalp var. İş yerinde çok ilginç şeyler konuşuluyordu.
Adil abi ve çevresi namazında abdesinde insanlardı genelde..ve işyerine gelenlerle sohbet genelde hep dini sohbet oluyordu.öyle şeyler anlatılıyordu ki şaşırıp kalıyordu.’’Nefs’’ diye bir şey vardı mesela..daha önce hiç duymamıştı..aklı olmayan sadece duygularıyla hareket eden bir varlık..//mesela ben diye kıkırdamıştı ilk duyduğunda..//şeytanı ve onun hilelerini anlatıyorlardı uzun uzun..ilginçti anlattıkları ama biraz fazla dinleyince sıkıntı basıyordu onu..
O içinden gelen kıpırtılara bakıyordu..bırakmıştı kendini duygularına,içinden geldiği gibi yaşıyordu..böylesi hem daha basit,hem daha eğlenceliydi..
Hem Böyle sıkıcı şeylerle uğraşmak için daha çok gençti..hele şöyle bir kırkı elliyi geçsin oda düşünürdü o zaman günahı,sevabı,şeytanı ,meleği..şimdi yaşamalı ve hayattan zevk almalıydı..
Tabi söyleyemiyordu bunları adil ağabeyye..ama böyle düşünüyordu..bazen ona da nasihat ediyordu adil abi ..Bir kaç defa kıyafeti konusunda uyarmıştı..
Hatta bir hadis söylemişti //giyinik çıplaklar// demiş kendisi gibi giyinenlere peygamberimiz (as)ve //cennetin kokusu kilometrelerce öteden alınır.ama bunlar cennetin kokusunu dahi alamayacaklar //demiş
Bunu duyunca çok etkilenmiştim ama kısa sürdü..kızım diyordu adil abi,tamam genç kızsın anladık ama hiç olmazsa dar giyinip milletin dikkatini vücuduna çekme..zaten güzelsin,cinselliğini ön plana çıkartmaya senin ihtiyacın yok ki..
O akşam annesinin kıyafetlerini alıp bir denedi..aynanın karşısına geçti ve seyretti görüntüsünü..aslında hanım hanımcık olmuştu..ama yüzünü buruşturdu..//cinsellik onun silahıydı ( ! )//.yolda yürürken,oturur kalkarken erkeklerin iştahla ona bakmaları içini gıcıklatıyor hoşuna gidiyordu.
Bu ahlakiydi,değildi onu ilgilendirmiyordu.erkeklerle oynamak hoşuna gidiyordu ve bundan vazgeçmeye hiç niyeti yoktu.
O bir sokaktan geçerken bütün erkekler ona bakmalıydı.istediği erkeği kolayca elde etmeliydi onu ilgilendiren buydu.şimdiye kadar bir çok erkekle birlikte olmuştu.kızdan çok erkek arkadaşı vardı.erkeklerle evcilik oynamak,oynaşmak ona büyük zevk veriyordu.
Üç kız kardeştiler.diğer kardeşleri onun gibi(erkek delisi) değildiler.hanım hanımcık işlerine güçlerine bakıyorlardı.ablası ilk tanıdığı erkekle nişanlanmıştı zaten..diğer kardeşi de giyimiyle ,karakteriyle ablasından farksızdı.
Ailenin tek problemli çocuğu kendisiydi.Gerçi böyle bir ailede buna da şükürdü ya..
Babası sarhoşun tekiydi.Annesiyle kavga etmedikleri zaman bir müddet iyi olurlardı.
Dışardan bakıldığında normal bir aile oldukları zannedilebilirdi..ama çok geçmeden baba birgün eve zilzurna gelir,bir taşkınlık yapar ve sonunda olan olurdu..
Çoğu zaman hep beraber yaka paça dışarı atarlardı onu ( ! )..evet,bu çok saçma ve aşırı görünebilir..ama öyle aşırılıkları vardı kii..içince iyice sapıttığından,hatta sapıklaştığından(inanılmaz ama bir keresine babası kendisine sarkıntılık bile yapmıştı) başka çareleri kalmıyordu.birkaç kez boşanmanın eşiğinden dönmüşlerdi..ama annesi kızlarının yalvarmalarına dayanamıyor,her seferinde vazgeçiyordu..
Çünkü babası içmediğinde dünya tatlısı bir insandı..Ah o içki..kendisi de içtiğinde sapıtmıyormuydu..neyse..
Allahtan Adil abi bunları bilmiyordu.
Ne farklı insanlardı Allahım..o ve çevresindeki insanların siması bi başkaydı..bakınca insana güven ,huzur veriyorlardı.adeta bir nur vardı simalarında ve parlıyorlardı..
Kendileri bunun farkında değillerdi ..ama dikkatli bakan onları hemen diğer insanlardan ayırabilrdi.dikkatini çeken bir başka şeyde konuşurlarken insanın gözünün içine bakmamaya özen gösteriyorlardı..özellikle buna kafayı takmıştı Ahu..
Ona öğretilen ,konuşurken insanların gözünün içine bakmayan,gözünü kaçıran insanın ya kendine güveni yoktu,ya da başka bir kötü niyeti vardı.art niyeti anlaşılmasın diye gözlerini kaçırırdı.o böyle öğrenmişti ve insanları tanımada bunu hep ölçü olarak kullanmıştı..babası ve annesi öyle öğütlemişler,psikoloji dersinde öğretmeni öyle anlatmıştı..
Halbuki Adil bey kendine güveni tam,toplum içinde yer edinmiş saygın bir insandı.ve yine dikkat etmişti erkeklerle konuşurken kaçırmıyordu gözlerini,yalınızca kadınlarla konuşurken yapıyordu bunu..bu çelişkiye takılan Ahu bir gün çekine çekine sordu bunu adil beye..
Adil bey gülümseyerek yine başı önde açıkladı.ve bak dedi sana çok sevdiğim bir şiiri okuyayım.şair demiş ki:
//KİRPİNİN HAKKI VAR BU DÜNYADAN ŞÜPHE SEZMEKTE..
BÜTÜN SİLAHLARINI TAKIPTA GEZMEKTE..//
Ahu’nun anlamayan bakışlarını görünce başı önde yine açıklamıştı.siz hanımlar bütün silahlarınızı kuşanmış biz erkeklerin üzerine gelirken bizim yapabileceğimiz iki seçenek kalıyor.ya,sizin gözlerinizin içine bakıp tuzağınıza düşeceğiz veya //tedbir alıp// önümüze bakacağız.
İster istemez her göz göze gelişte //Allah’a tövbe anlamına gelen Estağfurullah’ı çekeceğiz
.Demek mesele buydu..Granitten zannettiği Adil beyinde duyguları vardı.ve güzelliğinden o da etkileniyordu.
Çok hoş diye geçirdi içinden..demek istesem onu da etkileyebileceğim.neden olmasın.zaten olgun erkeklerden hoşlanırdı.onun patron olması ve elindeki imkanlar onu yeterince cazip hale getiriyordu.
Hem onunla aşk yaşama,ona kendinden faydalandırma gibi bir niyeti yoktu.çünkü tipim değil diye geçirdi içinden..topluca ,yarı kel ufak tefek bir adamdı Adil bey..belki bir yirmi sene önce olsa belki diye düşündü.
Ama gene de tipi değildi.çünkü o uzun boylu geniş omuzlu erkeklerden hoşlanıyordu.
Adil beyin elemanı suat aklına düştü birden..bitiyordu o çocuğa..gece rüyalarına giriyordu.
ama adil beyden çekindiğinden o zamana kadar fazla yaklaşamamıştı ona..
Gerçi kaçamak bakışlarından onun da kendisine karşı boş olmadığını sezmişti..
İşte tam bunları düşünürken birden kafasında bir şimşek çaktı.eğlence zamanı kızım ahu diye geçirdi içinden..bir taşla birkaç kuş vurmanın zamanı geldi..öyle şeytanca bir plan yapmıştı ki,kendini tebrik etti..
Afferim kız Ahu ,sen adam olcan dedi kendi kendine..ve böyle zamanlarda hep yaptığı gibi //yaşasın kötülük( ! ) //diye mırıldandı..
Devam edecek..

EŞREF ABDULLAH