kapidan ıceri girer girmez neseyle bagirdi: 'anne biliyormusun bugun yuvada ne oldu? '
'gormuyor musun? telefonla konusuyorum.'
hic kimsenin sevdigi sey birbirine benzemiyordu. annesi telefonu, babasi arabayi seviyordu. hersey erteleniyordu telefon ve araba soz konusu oldugunda. bir de eve misafir gelecek oldumu kendisine hic yer kalmiyordu. nerelere gitsindi? annesi kapatti telefonu. mutfaktan tencere kasik sesleri geliyordu. kosarak yanina gitti. 'sana yardim edeyim mi? ' dedi en sevimli halini takinarak. annesi manali manali bakti. 'hayirdir. bir yaramazlik filan. bak bir de seninle ugrasmayayim. cok yorgunum zaten.'
yorgunluk nasil bir seydi. bazen elinde oyuncagiyla uykuya daldiginda anneannesi oyuncagi yavasca elinden alir 'nasil yorulmus yavrucak. uykunun gul kokulu kollari sarsin seni' diyerek alnina bir opucuk konduruverirdi.
yorgunluk gul kokulu bir uykuya dalmaksa eger, ne diye annesi kendisiyle boyle kizgin kizgin konusuyordu. 'annecigim yoruldugun zaman gul kokulu uykulara dalarsin. anneannem oyle soyluyor.'
'uykuya dalayim da gul kokulari kusur kalsin. yorgunluktan oluyorum.'
bu kelimeden nefret ediyordu. yorgunum. yorgun oldugumdan. boyle yorgun yorgunken... 'annecigim sen yorulma diye...'
'yemekte konusuruz cocugum. bankada ısler yetismedi.baban gelene kadar bunlari bitirmem lazim. hadi sen oyna biraz.'
'hani siz yoruluyorsunuz ya...'
'eeee....'
'ben de oynamaktan yoruluyorum.'
'ne yapayim? '
'bilmem...'
yapilmamasi gerekenleri biliyordu da buyukler, yapilmasi gerekenleri hic bilmiyorlardi. ısiklar sondu birden. annesi ofkeyle soylenmeye basladi.'mum da yok' diye diye karistirdi dolaplari el yordami. cocuk sirtustu yatip, anneannesinin koyunu dusundu. gaz lambasinin ısiginda deli tavsan masalini anlatisini. deli tavsanin duvardaki aksini getirdi gozlerinin onune. anneannesi gibi ıki ellerini birlestirip ısaret parmaklarini yukari kaldirarak tavsan kafasi yapti. 'bak deli tavsan' diyerek parmaklarini oynatti. yoldan gecen arabalarin farlari duvardaki tavsana yol acti. tavsan alabildigine hur dolasti sagda solda. otlarla kuslarla konustu. sonra yorgun dustu. duvardaki goruntu o minik avuclarin acilmasiyla kayboldu. kolu yavasca kanepeden asagi sarkti. neden sonra ısiklar geldi. kadin cocugun hic konusmadigini akil etti birden. kanepeye kostu. kucucuk dizlerini karnina dogru cekerek uykuya dalmisti. masanin ustundeki dosyalara bakti ıgrenerek. dindirilmez bir pismanlik doldurdu ıcini. uyandirmaktan korka korka kucuk alnina bir opucuk kondurdu. cocuk sanki bu opucugu bekliyormuscasina
'isin bitince beni sever misin anne?' dedi.
kadin, sevilmek ıcin randevu alan cocuguna bakarak sabaha kadar agladi