Bezzalık(manifaturacılık) yapan bir genç vardı.İşlerinin çokluğunu bahane ederek namazlarını hep son vaktine bırakırdı.dükkanın yanındaki camide,vaktin çıkmasına az zaman kala namazlarını yetiştirirdi.
bir gece ,kaan ter için de kalmıştı.Rüyasında ölmüş,hesap için mizan başına getirmişlerdi...
([b]ibadetlerimi yaptım,haram işlemedim,hesabım kolay geçer[/b]) diye ümit ediyordu.Melekler önce iman ve doğru itikat aradılar,hemen önlerine geldi.sonra namaza sıra geldi;fakat aradılar ,bir türlü bulamadılar. ([b]Ben hiçbir namazı kazaya bırakmadım,mutlaka bulmanız lazım[/b])diye feryat ediyordu.nihayet melekler ,([b]kusura bakma ,sana ait bir tek namaz bulamadık.şimdi seni cehenneme atacağız[/b])diyerek yüksek bir dağa çıkardılar.genç çırpınarak,([b]hayır,bunda bir yanlışlık var,ben hiç namazlarımı kazaya bırakmadım[/b])dediyse de dinlemediler ,dağın tepesin den aşağıda olan cehenneme fırlattılar.
o şiddetli korkuyla,dizlerinin bağı çözülmüş.birden karşılarına beyez nur yüzlü bir zat çıktı,düşerken havada yakalayıp([b]Ben senin kıldığın namazlarım[b][/b])dedi.genç heyecanla,([b]ben çok perişandım,az sonra cehenneme düşecektim,neden bu kadar geç kaldın?)[/b]O da ,([color=green][color=red][u][i][b]SEN de beni hep son vakte bırakırdın)[/b][/i][/u][/color][/color]
Genç o günden sonra vakti girer girmez namazlarını kılmaya başladı.