ZehirliOk Forum

KADINLAR gittiklerinde arkalarında
daha büyük
boşluklar
bırakırlar.
Onlar bir gün çekip gittiklerinde,
peşlerinde
"yetim-öksüz" kalan çok
olur:
Mutfaktaki dolap, perdeler, kavanozun
içindeki eski
düğmeler,
özenle
saklanmış küçülmüş giysiler, dolap
diplerindeki kurdeleler...
Sabah karanlığında
mutfaktan gelen tıkırtılar susar,
yetim kalmıştır
tabaklar.
Bir kadın gittiğinde hep suyu
unutulur saksıların.
Sık sık boynunu
büker "sarıkız".
O teki kalmış eski bardağın
anlamını bilen olmaz,
değerini
kimse
anlayamaz krom hac
tasının.
Balkon artık sessizdir, koridor
kimsesiz.
Hep böyle olur; bir kadın gittiğinde;
övgüler,
uyarılar,
yakınmalar,
dualar yetim
kalır.
Kapı eşiğindeki "Dikkat et..."
duyulmaz, annesi
gitmiştir "geç
kalma"nın.
Kadınlar, arkalarında büyük boşluklar
bırakarak giderler.
Bir kadın gittiğinde pek çok
kişi gitmiştir aslında.
Ve bir
kadın
gittiğinde pek çok "yetim"
bırakmıştır arkasında.
Bir kadın
gittiğinde...
Bir kadın gittiğinde ne çok kişi
gider aslında; bir
ağır işçi,
bir
temizlikçi, bir bakıcı, bir
bahçıvan,

bir
muhasebeci...
Bir anne
gider...
Bir
dost...
Bir
arkadaş...
Bir
sevgili...
Ne çok kişi yok olur bir kadın
gittiğinde.