ARTVİN MANİLERİ

[color=blue]ARTVİN MANİLERİ

Ma­ni ma­ni­yi açar,
Ma­ni­de kal­dım na­çar,
Kı­rıl­sın on par­ma­ğım,
Yar­sız yor­ga­nı açar.

Tan­dır yap­tım ter­le­dim,
Çık­tım sey­ran ey­le­dim,
De­di­ler ya­rin ge­lir,
Ko­çu kur­ban ey­le­dim.

Ka­le­nin di­bi çar­şı,
Dükkân­lar kar­şı kar­şı,
Sen or­dan çık ben bur­dan,
Dos­ta düş­ma­na kar­şı.

Ba­ğa gel bos­ta­na gel,
Gü­lü­nü des­te­le gel,
Eğer anan koy­maz­sa,
Ya­lan­dan has­ta­lan gel.


Dut ye­dim dut­tu be­ni,
Sev­dam yü­rüt­tü be­ni,
Bu ne za­lim yar idi,
Git­ti unut­tu be­ni.


Ma­ni ma­ni­ye gel­dim,
Kay­mak ye­me­ye gel­dim,
Kay­mak­ta gö­züm yok­tur,
Ya­ri gör­me­ye gel­dim.


Sa­man­lık­ta ser­çe­ler,
Aya­ğın­da nal­ça­lar,
Gün­düz gel­me ge­ce gel,
Fi­no se­ni par­ça­lar.

Ka­pı ka­pı ka­nat­lı,
Or­dan geç­ti on at­lı,
Ben ya­ri­mi ta­nı­rım,
Uzun boy­lu kı­rat­lı.


Ne­hir olup aka­yım,
Ateş olup ya­ka­yım,
Aç yü­zü­nü sev­di­ğim,
Do­ya do­ya ba­ka­yım.


Gül ek­tim gül bi­tir­dim,
Da­la bül­bül ge­tir­dim,
El yay­la­ya çı­kar­ken,
Ben gü­lü­mü yi­tir­dim.


Men­di­lim dal­da kal­dı,
Göz­le­rim yol­da kal­dı,
Yı­kılası yay­la­lar,
Sev­di­ğim yol­da kal­dı.


Kı­na­yı ge­tir anam,
Par­ma­ğın ba­tır anam,
Bu ak­şam mi­sa­fir al,
Koy­nun­da ya­tır anam.


Tek­ne do­lu yu­mur­ta,
Ana be­ni unut­ma,
Unu­tur­san tez unut,
Göz­ya­şı­nı ku­rut­ma.


Al el­ma­mı so­ya­yım,
Baş ucu­ma ko­ya­yım,
Anam ben gur­bet­te­yim,
Sa­na na­sıl do­ya­yım.


[url]www.turktakvim.com/[/url][/color]