ZehirliOk Forum

[color=blue]“Bu kitapları çıkar evden!”

Bursa evliyâsından Açıkbaş Mahmut Efendi, komşu bir gencin evine gitmişti bir gün. Odasında bâzı zararlı kitapları görüp;
- Bu kitapları evden çıkar! buyurdu.
Delikanlı;
- Başüstüne efendim! dedi.
Ve sordu peşinden:
- Hikmeti ne efendim?
- Hepsi de zararlı bunların.
Genç, “Başüstüne!” dediyse de, bir türlü kıyamadı atmaya.
Mübareğin sözü yere düşmesin diye bir ikisini çıkardı o gece. Ve yattı.
Uyur uyumaz bu zâtı gördü rüyâsında.

Attın mı o kitapları?
Ciddîydi ve îkaz etti genci:
- Attın mı o kitapları evlâdım?
Korku ile uyandı.
Namaz kılıp tekrar uyudu.
Rüyasında daha bir celâlliydi mübarek. İkinci kez îkaz etti:
- Hâlâ atmadın mı o kitapları?
Korkup fırladı yataktan.
Ve çıkarıp attı o kitapların hepsini.
Ertesi gün erkenden kapısı çalındı.
Açtığında bu zât vardı eşikte.
Elindeki kitabı uzattı gence:
- Onların yerine, sana bu kitabı getirdim evlâdım. “Ehl-i sünnet” bir âlim yazmış. Bunu oku! Kâfi gelir sana.
Ve ekledi:
- Rastgele “Yüz tane” kitap okuyacağına, bir doğru kitabı, “yüz defa” oku!

“Ben haksızım” deyin!
Bir gün de sevdiği bazı gençlere;
- İnsanların kaybettiğini bulmaya çalışın! buyurdu.
Sordular:
- O nedir ki efendim?
- Sevgi, samîmiyet ve hoşgörü. Bir arkadaşınızla ihtilâfa düşerseniz, “Ben haksızım!” deyin mesela.
Anlayamadılar:
- Neden efendim?
- Böyle yapanlara Peygamber Efendimizin müjdesi var çünkü.
- Nasıl bir müjde hocam?
- Haklı olduğu halde “Ben haksızım!” diyene, Cennette büyük bir köşk verileceğini haber veriyor ve “Kefîli de benim” buyuruyor.


Abdüllatif Uyan[/color]