HZ.EBU BEKR Efendimiz'in (r.a.) yemeğini kölesi getirirdi.HZ.EBU BEKR Efendimiz gelen yemeğin nereden alındığını,nasıl hazırlandığını sorar,sonra yerdi.Bir akşam sual sormadan bir lokma yedi.Kölesi "Efendim,bu akşam adetiniz üzere yemek hakkındaki sorularınızı sormadınız." deyince.HZ.EBU BEKR Efendimiz,
"Öyleyse,şimdi söyle." buyurdu.Kölesi anlatmaya başladı.
"Efendim,cahiliye zamanında raks yapar,oyun oynardım.Bir gün bir grup kimselere oyun oynadım.Hoşlarına gitti.'Şimdi bir şeyimiz yok sonra veririz' demişlerdi.Bugün onların elini bol gördüm.Verdikleri sözü hatırlattım.Bu yemeği verdiler." dedi.
HZ.EBU BEKR (r.a.) çok üzüldü,ağladı ve parmağını boğazına sokarak istifra etti.Yediği o bir lokmayı çok zahmet çekerek çıkardı.Mübarek yüzünün rengi değiştiSıcak su içmesini tavsiye ettiler.Sıcak suyu içince bir daha istifra etti."Ya Sıddık!Bir lokma için mi bu kadar eziyet çekiyorsun?"dediler.
"Evet,Resul-i Ekrem'den (s.a.v.)işittim;
"ALLAHÜ TEALA YEDİĞİ HARAM OLAN KİMSELERE CENNETİ HARAM ETMİŞDİR"Buyurdu.
sonra;
"YA RABBİ,YEDİĞİM LOKMA İÇİN ELİMDEN GELENİ YAPTIM.O LOKMADAN VÜCUDUMDA BİR ŞEY KALDIYSA ONU AFVET,BU ZAİF KULUN,CEHENNEM AZABINA DAYANAMAZ."diye dua buyurdu.
Fazilet yayınları